De 'Oude Cité'
In de jaren '24 - '25 verschenen langs de Steenweg naar Eindhoven (nu Grote Baan), ten noorden van het centrum, de eerste arbeiderswoningen. Deze verzameling woningen, bekend als de 'Oude Cité', bestaat uit 30 eenvoudige bakstenen huizen. Ze zijn deels gelegen langs de Grote Baan en deels langs twee insteken. Elke woning heeft kenmerkende accenten bij de ingang. De huizen zijn gegroepeerd in sets van 2, 4 en 6, in drie verschillende types, elk met een klein tuintje, soms zelfs een voortuin. Vooral de binnenstraatjes ademen een zekere intimiteit uit. Echter, na deze initiële ontwikkeling werd de buurt niet verder uitgebreid vanwege de hoge kosten van grondaankoop. Hierdoor blijft deze buurt geïsoleerd en losstaand van de mijnvestiging, het centrum en de latere uitbreiding van de stad.
Meulenberg
In de jaren '30 legde de Kempische Steenkoolmijn een cité aan op de heide van Meulenberg.
De wijk ligt op 1.5 km van de zetel en heeft er via de Koolmijnlaan een directe verbinding mee. De mijncité ligt tegen de rand van het Kempisch plateau. In het reliëf vind je bijgevolg een merkbaar hoogteverschil. Dit werd benut om de mijn-hiërarchie in de huizenbouw gestalte te geven. Boven op de (Meulen)berg bevindt zich de villa van de gerant, iets lager de woningen van de ingenieurs en de bedienden, het geschoold en het ongeschoold personeel. Wie niet in de mijn werkte, kwam niet in aanmerking voor het huren van een wijkwoning.
Een jarenlange migratiegeschiedenis heeft gezorgd voor een grote sociale en culturele verscheidenheid die de wijk tot vandaag kenmerkt.
Bijzonder bezienswaardig zijn de moskeeën, de ingenieurswoningen, het Cultuurcentrum Casino en de multiculturele Koolmijnlaan.